Dag 18: Campbell River

Vandaag zijn we het water op gegaan om walvissen te spotten. Er leven hier ook orka's, maar die waren vanaf 1.00 uur vannacht niet meer gespot, dus om daar naar op zoek te gaan zou teveel tijd kosten en zouden we andere walvissen niet meer kunnen zien.
Op naar de bultruggen dus!
Eerst kwamen we in een hele grote groep dolfijnen terecht. Super om te zien hoe ze met de boot mee springen en er soms net voorlangs of onderdoor schieten. Het lijkt haast wel of je ze aan kan raken, zo dichtbij komen ze. Het waren wel zo'n 200 dolfijnen bij elkaar die samen op reis waren. Het is uitzonderlijk om zo'n grote groep bij elkaar te zien. Ze leven meestal in groepen van zo'n 5-10 dolfijnen, maar soms komen meerdere groepen zoals nu bij elkaar.

Hier zie je een filmpje: https://youtu.be/9HgmdhL2zpM

Door de getijdenstromingen ontstaan er op sommige plekken zogenaamde rapids: stroomversnellingen en stroomwisselingen met sterkte draaikolken ed. Hier bij Vancouver Island vind je de één na grootste ocean rapid ter wereld. Onze schipper, Jen, stuurde ons op en door deze rapids - net alsof je in een achtbaan zit.
In deze rapids komt veel vis naar de oppervlakte, dus een goede plek voor zeeleeuwen en Amerikaanse Zeearenden om te jagen. Die hebben we daar dan ook goed kunnen zien. De zeeleeuwen deden zich te goed aan zalm en zijn zo sterk dat ze daar in die stroomversnellingen kunnen blijven zwemmen.

Vlakbij de rapids zijn we aan land gegaan voor een lekkere lunch en daarna verder 'op jacht' gegaan naar walvissen. Het vergt echt goed speurwerk, want de wateren zijn talrijk en uitgestrekt. En hoewel de bultruggen de hele zomer ergens in dit gebied verblijven (orka's zijn zeldzamer) is het altijd de vraag waar ze zullen zijn en of ze binnen de beschikbare tijd gevonden kunnen worden. En we hadden geluk! Twee bultruggen! Zo om de paar minuten komen ze boven en dan hoor en zie je ze lucht uitblazen, waarna ze weer onder duiken op zoek naar eten. Als je heel erg geluk hebt zie je een 'flair': de staart die omhoog komt, voordat de walvis onder duikt. Dat hebben we twee keer gezien. Best spannend, zo op het water dobberen en maar afwachten waar ze weer boven zullen komen. De boten moeten 100 m afstand houden, maar je weet nooit waar ze naar toe gezwommen zijn.

De boottocht op zich was al geweldig met al die mooie uitzichten en soms crossen over het water, maar met al die geweldige dieren in hun natuurlijke omgeving- dat was echt super!

De schipper heeft ook nog gezocht naar beren (er leven daar ook grizzly's), maar die hebben we niet gezien. Misschien komt dat nog wel.
Vroeger waren hier veel meer beren en orka's, maar door overbevissing komt er steeds minder zalm en dus minder voedsel voor deze dieren. De grootste zalmsoort is zelfs al uitgestorven en de grote chinook zalm komt hier nauwelijks meer voor. Ongelofelijk zonde. En de natuur is zo ontzettend mooi. Op onze reis zijn we al bij gletsjers, enorme naaldwouden, prachtige meren, regenwoud, de oceaan en haar uitlopers en zelfs langs een woestijneiland gekomen. Wij kijken vanuit ons hotel uit op dit eiland, dat hoewel het omringd is door regenwoud op de een of andere manier nauwelijks regen krijgt. Een stukje woestijn met cactussen en slangen midden op het water met aan beide zijden van het water regenwoud. De mens zou zich niet zoveel met de natuur moeten bemoeien. Die kan het namelijk veel beter zelf regelen en dan blijft al dat moois behouden om van te genieten.